میزان اثربخشی حساسیت زدایی منظم از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد بر کاهش شدت علائم اختلال استرس پس از سانحه و لکنت زبان با منشاء روانی (مطالعه موردی:کودک چهار ساله)

چکیده زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر سنجش میزان اثربخشی حساسیت زدایی منظم از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد بر کاهش شدت علائم اختلال استرس پس از سانحه و لکنت زبان در کودکی چهار ساله بود. اختلال استرس پس از سانحه در کودکان از جمله اختلال های مربوط به سانحه و عوامل استرس زا و لکنت زبان یا اختلال فصاحت کلام از جمله اختلالات رشد عصبی است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر در قالب یک طرح مطالعه تک موردی به صورت خط پایه چند گانه انجام شد. مورد، کودکی چهار سال و دو ماهه بود که پس از مواجهه با یک حادثه تروماتیک دچار علائم استرس پس از سانحه و لکنت زبان شدید شده بود که در مرکز مشاوره بنیاد شهید بیرجند تحت ارزیابی و درمان قرار گرفت .ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه محقق ساخته جمعیت شناختی، نسخه سوم آزمون شدت لکنت، مقیاس گزارش کودکان از علائم پس از ضربه و گزارش والدین از علائم پس از ضربه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل نموداری و توصیفی استفاده شد. داده ها به صورت خط پایه در خلال درمان و پس از درمان و پی گیری 3 و 24 ماهه جمع آوری شد. یافته ها: درصد بهبودی برای بیمار در کاهش شدت علائم پس از سانحه به میزان 66/74 درصد و در کاهش شدت لکنت زبان 06/56 درصد به دست آمد و این اثرات در دوره پی گیری هم باقی ماند. نتیجه گیری: روش درمانی emdr در کاهش شدت علائم اختلال استرس پس از سانحه و لکنت زبان موثر بود.